Από μικρός κοντά στις φούστες. Γόης, γυναικάς, ψηλός με αθλητικό κορμί και γαλανά μάτια. Το μυαλό του συνέχεια πάνω στα γκομενάκια με ειδικό ρόλο μέσα στο γήπεδο απο τον προπονητή του. Ασφυκτικό πρέσινγκ σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου. Πάντα όμως έρχεται μια ώρα που ο καθένας βρίσκει τον άγιο του και του ανάβει το κερί του.
Για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα οι γραμμές του αποδυτηριάκια που γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου το 1913 στο Κολωνάκι και πέθανε στις 28 Ιουνίου το 1985 στο Ασκληπείο Βούλας. Ο άγιος του, ήταν η Γιούλη Γεωργοπούλου ηθοποιός κι΄αυτή. Την ερωτεύθηκε σφόδρα, τον ερωτεύτηκε κι΄εκείνη και της έκανε πρόταση γάμου. Δέχθηκε. Στην εκκλησία την εστησε μια ώρα γιατί άκουγε το παιχνίδι της ΑΕΚ. Κατσούφης στην τελετή αφού η ΑΕΚ έχασε. Δεν σταμάτησε να κυνηγά τις γυναίκες και αυτό η γυναίκα του δεν το ανεχόταν. Ερωτεύθηκε την Αννα Καλουτά και η Γιούλη τον χώρισε. Μάζεψε τα πράγματά της και την έκανε. Με την Καλουτά η σχέση τους κράτησε 6 χρόνια. Σειρά μετά πήρε η Σύλβα Πουλοπούλου. Ομορφη, έξυπνη, τον ερωτεύθηκε, την ερωτεύθηκε και προέκυψε νέος μεγάλος έρωτας αλλά μυστικός. Στα 58 του αποφασίζει να παντρευτεί μια γυναίκα μικρότερή του κατά 25 χρόνια και συζούν για 8 χρόνια περίπου. Φιλιώ Κεκάτου το ονομά της και έμεινε μαζί του μέχρι τα τελευταία του χρόνια. Επαιξε σε πάνω από 75 ελληνικές ταινίες.Του άρεσε πολύ και το ποδόσφαιρο και σε νεαρή ηλικία έπαιζε τερματοφύλακας στην ΑΕΚ αλλά ήταν αναπληρωματικός. Τελικά τον κέρδισε η υποκριτική. Επαιξε σε 78 ελληνικές ταινίες και για 40 χρόνια στο θέατρο σε 191 παραστάσεις.Σημειώστε ότι ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ήταν ο πρώτος Δόγκανος στην τηλεόραση όχι Ζάχος αλλά Λάμπρος Δόγκανος. Η σειρά προβλήθηκε από την ΕΡΤ το 1976 και επρόκειτο για αυτοτελή χιουμοριστικά σκετσάκια διάρκειας 15 λεπτών. Ο χαρακτήρας ήταν ο ίδιος, ένας καρδιοκατακτητής, τσιγκούνης και ορκισμένος εργένης, αν και τότε λεγόταν Λάμπρος Δόγκανος. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι δεν έχει διασωθεί ούτε μία σκηνή από τη σειρά στο αρχείο της ΕΡΤ λόγω του ότι εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν πολλές κασέτες στα κρατικά στούντιο και έτσι μόλις μία σειρά προβαλλόταν στον “αέρα”, περνούσε σε άλλα χέρια και γραφόταν κάτι διαφορετικό πάνω της. Λέγεται, μάλιστα, ότι πάνω στις κασέτες της σειράς, γράφτηκαν στιγμιότυπα ποδοσφαιρικών αγώνων για τις ανάγκες της τότε “Αθλητικής Κυριακής”.
