Η τραγουδίστρια και ηθοποιός, Έφη Μπέμπο, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, το Σοφία Βέμπο ήταν το καλλιτεχνικό της, γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου το 1910 στην Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης.
Το 1912 η οικογένειά της μετεγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη και το 1914 με την υπογραφή της ελληνοτουρκικής συμφωνίας ανταλλαγής πληθυσμών αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Βόλο. Ξεκίνησε την καλλιτεχνική της πορεία τυχαία το 1930, τραγουδώντας σ’ ένα ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης για να συνεισφέρει οικονομικά στο σπίτι της.
Με την κήρυξη του πολέμου το 1940 ανέλαβε την εμψύχωση των ελλήνων στρατιωτών στο μέτωπο με πατριωτικά και σατυρικά τραγούδια, ενώ πρωταγωνίστησε σε επιθεωρήσεις που προσάρμοζαν το θέμα τους στην πολεμική επικαιρότητα. Όταν τα ναζιστικά στρατεύματα εισήλθαν στην Αθήνα φυγαδεύτηκε στη Μέση Ανατολή, όπου συνέχιζε να τραγουδά για τα εκεί ελληνικά και συμμαχικά στρατεύματα. Έγινε σύμβολο του έθνους, ταύτισε το όνομά της με το αλβανικό έπος και χαρακτηρίστηκε τραγουδίστρια της Νίκης. Εκανε καριέρα και στο εξωτερικό. Μέση ανατολή, Παρίσι, Νέα Υόρκη.
Το 1949 απέκτησε δική της θεατρική στέγη στο Μεταξουργείο. Αν και δύσκολη εποχή το ρίσκαρε με το θέατρο και έδωσε σημασία και στο ρεμπέτικο τραγούδι. Στο αρχοντορεμπέτικο για την ακρίβεια. Ο δεσμός που διατηρούσε με τον Μίμη Τραϊφόρο, κατέληξε σε γάμο το 1957.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 άρχισε να αραιώνει τις θεατρικές εμφανίσεις της και στις αρχές της επόμενης δεκαετίας αποσύρθηκε οριστικά. Την περίοδο 1967-1974 συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα. Τη βραδιά του Πολυτεχνείου άνοιξε το σπίτι της κι έκρυψε φοιτητές, τους οποίους αρνήθηκε να παραδώσει όταν η ασφάλεια χτύπησε την πόρτα της.
Πέθανε στις 11 Μαρτίου το 1978.
