Γυμνή στο κρεββάτι με τον εραστή της η Λήδα φέρνει νοσταλγικά στο νου της, για μια φορά ακόμα, την πιο μεγάλη νύχτα της ζωής της. Ίσως το ‘χει ανάγκη να αναθυμάται τι συνέβη εκείνη την τραγική ημέρα, όλα εκείνα που της έδειξαν το δρόμο στην λύτρωση. Η ανάμνηση κάθε συνταρακτικής λεπτομέρειας της χάριζε μια γλύκα απέραντη και γαλήνη μαζύ.
Ο άντρας στο πλάι της ανταποκρίθηκε πάλι πέραν από κάθε προσδοκία. Του αξίζει ένας μακάριος ύπνος, πριν ρίξει επάνω του ένα ελαφρό σκέπασμα η Λήδα χορτασμένη από σεξουαλική ικανοποίηση παρατηρεί το μαυρούλικο όργανό του σε στάση απόλυτης ανάπαυσης. Θέλει να τον ευχαριστήσει για τις κοπιώδεις προσπάθειές του και το κάνει μ’ ένα πεταχτό φιλί, κι ένα τρυφερό αποχαιρετισμό, ένα άγγιγμα με το χέρι της.
***
Στο μπαλκόνι με τσιγάρο στο στόμα θυμάται η Λήδα τα γεγονότα εκείνης της αλησμόνητης βραδυάς πριν από 5 χρόνια. Είχαν επιστρέψει από έξοδο νυχτερινή και πριν ανοίξουν την πόρτα του ασανσέρ της μικρής, κομψής πολυκατοικίας ο φιλάσθενος άνδρας της σωριάστηκε κάτω. Τον είχε αγαπήσει, όσο μπορεί να αντιλαμβάνεται τον αληθινό έρωτα ένα 20χρονο κορίτσι, και όσο είχε προλάβει να γνωρίσει τον πραγματικό χαρακτήρα του κατά 20 χρόνια μεγαλύτερού της Γιώργου.
Πέρασαν 15 χρόνια. Ούτε στιγμή είχε σκεφθεί τον χωρισμό, αλλά και να πάει μ’ άλλον. Πόσο γυναικούλα ήταν στ’ αλήθεια! Το όμορφο πρόσωπό της και το σφικτοκτισμένο κορμί της δεν επέτρεψαν καν να μπει ο διάολος μέσα της. Δεν της έλειπε τίποτα, είχε ό, τι ήθελε, μόνο που είχε ξεχάσει ότι είναι γυναίκα ερωτική και ερωτεύσιμη. Η αρρώστεια του Γιώργου τον έκανε το λιγώτερο αντιπαθητικό, κάποιες ώρες γινόταν αποκρουστικός, αηδιαστικός.
***
Δίπλωσε σαν εφημερίδα ο 55χρονος Γιώργος και χάνοντας τις αισθήσεις του βρέθηκε στο πάτωμα. Εκείνη τη στιγμή δίπλα του ήταν και η κυρία του 3ου ορόφου που τρομοκρατημένη έτρεξε να προλάβει τον σύζυγό της, να μην παρκάρει στο γκαράζ της μεγάλης αυλής. Ήταν η γυναίκα “του”, εκείνου που διακριτικά, όμως τόσο ξεκάθαρα, την φλέρταρε με τα μάτια. Ούτε λέξη δεν αντάλλαξαν, πέρα από μια καλημέρα, από τότε που εδώ και λίγες εβδομάδες έγινε συγκάτοικος.
Εκείνος, Κυριαζής, το όνομά του, πρότεινε στη Λήδα να καθίσει πίσω για να συγκρατεί σταθερά τον ημιθανή σύζυγό της, στη θέση του συνοδηγού. Έφθασαν στο νοσοκομείο. Οριακή η κατάσταση υγείας του Γιώργου έδειξαν οι πρώτες εξετάσεις της στιγμής.
Η Λήδα μπαινοβγαίνει στο θάλαμο που αναπαυόταν ο σύζυγός της. Δέκα φορές τον ευχαρίστησε και του ζήτησε συγνώμην για την ταλαιπωρία. Της είπε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, θα περιμένει λίγο ακόμα, μήπως χρειαστεί ακόμα να βοηθήσει σε κάτι και λίγο αργότερα θα επιστρέψει σπίτι.
Ο Κυριαζής τηλεφώνησε στη γυναίκα του. Τα πράγματα δεν είναι καλά με τον κύριο Γιώργο, η γυναίκα του είναι αναστατωμένη, κοιμήσου εσύ, θα την πάρω μαζύ μου αν θαρρεί ότι δεν πρέπει να ξενυχτήσει εδώ.
***
Πέρασαν δυο ώρες και. Του είπε ότι ο άνδρας της κοιμήθηκε και για ενδέκατη φορά τον ευχαρίστησε. Αυτός σχολίασε πως το πιο φρόνιμο θα ήταν να πήγαινε στο σπίτι της, δεν οφελεί τον ασθενή, ούτε την ίδια να ταλαιπωρηθεί όλη νύχτα όρθια στο πόδι.
***
Από την πρώτη στιγμή που τον είχαν δει τα μάτια της η Λήδα αισθάνθηκε κάποιον αδιευκρίνιστο φόβο γι’ αυτόν τον άνδρα. Τα βλέμματά του επάνω της ήταν γεμάτα νόημα, όποτε τύχαινε να συναντηθούν στο χώρο της πολυκατοικίας, της προκαλούσαν μια αμηχανία. Κάτι της έλεγε μέσα της ότι ο άνθρωπος αυτός είναι επικίνδυνος. Αντί να κολακεύεται που ένας γοητευτικός άνδρας την έτρωγε με τα μάτια του, την έπνιγε ένας προβληματισμός.
***
Στο αυτοκίνητο οι δυο τους, αφήνουν πίσω τους το νοσοκομείο. Είναι ένας τζέντλεμαν γείτονας, άλλος άνθρωπος, καμμία σχέση με τον άνδρα που την πυροβολούσε με σεξιστικές ματιές.
-Αν ήμουν στη θέση σας δεν θα ήθελα να πάω στο διαμέρισμά μου, την αιφνιδίασε παρηγορητικά.
“Τι εννοείτε;”.
-Είστε ταραγμένη, επόμενο. Ένα ποτό θα σας χαλάρωνε, θα άδειαζε την υπερένταση.
“Προτείνετε κάτι;”.
-Καμμία πρόταση. Μια σκέψη έκανα. Λίγο αλκοόλ και ο αέρας της θάλασσας θα σας ανακούφιζε, νομίζω.
***
Το μαγαζί ατμοσφαιρικό, μουσική ορχηστρική, μεγαγχολική, υποτονική. Μετά από πέντε λεπτά η Λήδα κατάλαβε. Γιατί αυτός ο άνδρας την τρομοκρατούσε. Γιατί την ακουμπούσε η απειλή του. Ήταν η υποσυνείδητη σκέψη ότι αν υπέκυπτε σ’ αυτόν, αν ανταποκρινόταν στο φλερτ του, θα έμπαινε σε περιπέτειες άγνωστες και απερπάτιστες σ’ αυτήν. Τα αισθήματά της για τον άνδρα της είχαν λοιώσει σαν παγάκι στο φούρνο κι αυτό ήταν αρκετό για να δημιουργήσει εξωσυζυγικό δεσμό. Καταστάσεις ακραίες, μια δεύτερη ζωή, κρυφή αυτή, που δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί. Η μοίρα της ήταν χωμένη στο κλειστό συρτάρι του γάμου της.
Να, λοιπόν, γιατί η Λήδα μυρμήγκιαζε όποτε εκείνος την γλυκοκοίταζε. Μια χαρά άνθρωπος είναι ο κύριος του Γ’ ορόφου, όμως η γνωριμία μαζύ του θα την έβρισκε εκτός ελέγχου. Αυτή ήταν η αιτία που κρατούσε αποστάσεις απ’ αυτόν. Και τούτη τη στιγμή τον θέλει! Πολύ! Της φέρεται άψογα, γι’ αυτόν είναι μια γυναίκα που βιώνει το ξαφνικό, το δυσάρεστο, να μεταφέρει εσπευσμένα τον σύζυγό για τις πρώτες βοήθειες. Τον έχει απέναντί της η Λήδα και σκέπτεται τα χέρια του να της χαϊδεύουν το κορμί. Παντού.
Του ζήτησε να φύγουν, να περπατήσουν στην παραλία. “Είχατε δίκαιο, που δεν γύρισα αμέσως στο σπίτι, ξανάρθα στα ίσα μου, το ποτό, η παρέα σας, η βόλτα δίπλα στη θάλασσα”. Σκοτάδι. Οι ματιές του είναι σταυρωμένες, επίμονα, ήρεμα, τα χείλη τους στεγνά, άφωνα. Της πιάνει την παλάμη, είναι καυτή. Χώθηκαν στο πιο κοντινό ξενοδοχείο.
***
Στο δωμάτιο παραδόθηκε ολόκληρη. Δεν την απασχολούσε αν μετά από λίγες ώρες δεν θα ζούσε, ότι θα πεθάνει την άλλη μέρα. Είναι μ’ έναν ξένο, μ’ έναν άλλον άνδρα και κάθε λεπτό πλημμύριζε από ηδονή και έβριζε τον εαυτό της για τη δειλία της, τη μικρότητά της. Ναι, είναι άτομο χωρίς προσωπικότητα, χωρίς προσωπική βούληση. Ένα δάκρυ της έφθασε μέχρι το μάγουλο, για τις θαμμένες καύλες της τα τελευταία χρόνια.
***
Δεν τον ξαναείδε τον Κυριαζή, δεν έκανε σχέση μαζύ του, δεν ήθελε, ο άντρας της μετρούσε μέρες. Μετά τον θάνατό του με διάφορες άνδρες έζησε τον έρωτα, τον σεξουαλικό έρωτα σα γυναίκα ζωντανή, αληθινή, απαιτητική. Και ποτέ δεν πέρασε από τη σκέψη της να βολευθεί σε γάμο, να φτιάξει σχέση μόνιμη.
apodytiriakias.gr
