Αλλα χρόνια ετσι καιρό, γινόταν το σώσε στις τουριστικές περιοχές. Απο τις 7, το πρωί όλα ήταν ανοικτά και ετοιμαζόταν για να υποδεχθούν τους τουρίστες. Απο φαστφουντάδικα μέχρι μπυραρίες. Το πρωινό τους, το έπερναν έξω και οχι στα ξενοδοχεία. Τα σουβενίρ τρελενόταν στις κονόμες. Τα πάντα δούλευαν και το βράδυ, γνώριζαν πιέννες τα μαγαζιά, με Ελληνική μουσική ζωντανή και απο χορευτές, με παραδοσιακές στολές.Μόνο στη Λεμεσό υπήρχαν και 5 κλάμπ, με αποκλειστικά Φινλανδέζικη μουσική. Τα καμάκια σε δράση. Τα ξενοδοχεία κάθε βράδυ όλο και κάποιο είχε Κυπριακή βραδυά. Ο παραλιακός δρόμος, στη Λεμεσό στην Γερμασόγεια έκλεινε κάθε βράδυ γιατί οι χορευτές έπιαναν τις τουρίστριες και τις έβγαζαν στη σέντρα, στη πίστα, στους δρόμους. δίπλα Εκεί στο μπλού λάντερν και στο αναστάσια δίπλα με τους δύο κοντούς μουστακαλήδες να δίνουν ρεσιτάλ κάθε βράδυ και στην απο πάνω το κλίμα. Μιλάει για φοβερές καταστάσεις ο αποδυτηριάκιας. Γαμιστρώνες τα κονομούσαν χοντρά. Τα πάντα σε 24ωρη κίνηση. Εβλεπες καμάκια όλων των ηλικιών. Απο 16 μέχρι 80. Ολοι στον αγώνα για το κρεβάτι. Να πηδήξουν όλοι. Και πήδαγαν λέει ο αποδυτηριάκιας. Αβέρτα. Κάθε νύχτα και διαφορετική γκόμενα. Κάποιοι άλλαζαν γκόμενα, όταν άλλαζαν τα γκρούπ, συνήθως οι μεγάλοι σε ηλικία. Οι νέοι απο το πρωί, οσες πιο πολλές προλάβουν να φυστικώσουν. Ηξερε, η τουρίστρια ότι θα πάει στη Κύπρο να απολαύσει, τον ήλιο, τη θάλασσα και το σέξ. Αυτό θέλουν οι τουρίστριες και τίποτα άλλο. Συνδύασε κύριε μαλάκα ,τον ηλιο τη θάλασσα και το σέξ για να τρελαθεί ο κόσμος στην κονόμα και στο πήδημα.
