Απο το fb του δημοσιογράφου κ. Σάββα Κοσιάρη
Τα Οκτωβριανά της ελπίδας και της περηφάνιας…
Τα τωρινά οκτωβριανά γεγονότα που βιώνουμε, σε πολιτικό, οικονομικό, ποδοσφαιρικό και κοινωνικό επίπεδο μάλλον προβληματισμό και θλίψη προκαλούν. Υπήρξαν όμως και Οκτωβριανά γεγονότα που έθρεφαν ελπίδα και περηφάνια. Και τα οποία δεν πρέπει να ξεχνούμε, στριμώχνοντάς τα στις φτηνές συμπεριφορές του σήμερα. Υπάρχει ένα μνημείο πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο (και απέναντι από την πλαϊνή πλευρά του Ταχυδρομείου στην Προδρόμου) το οποίο υπενθυμίζει την εξέγερση του λαού ενάντια στους αποικιοκράτες και την πολιτική τους.
Ανάμεσα στα 18 ονόματα του μνημείου και αυτό του Ονούφριου Κληρίδη, πρώτου πεσόντα στα Οκτωβριανά. Γεννημένος το 1914 στον Αγιο Θεόδωρο Αγρού, ο Ονούφριος Κληρίδης ζούσε στη Λευκωσία όπου πήρε τη βασική μόρφωση και άρχισε να παλεύει έντιμα για τον επιούσιο. Εργαζόταν ως υπάλληλος καφενείου και παράλληλα, η αγάπη του για τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο τον ενέγραψαν στα τμήματα της αγαπημένης του ομάδας, τον ΑΠΟΕΛ.
Όταν στις 21 Οκτωβρίου 1931 εκδηλώθηκε η αντίδραση του λαού στη Λευκωσία, ο Ονούφριος Κληρίδης ακολούθησε το πλήθος στην πορεία προς το Κυβερνείο. Με τους πρώτους πυροβολισμούς από τους βρετανούς αποικιοκράτες ο νεαρός Κληρίδης πέφτει νεκρός έξω ακριβώς από το Κυβερνείο. Η είδηση του θανάτου του συνοδεύτηκε με πένθιμες κωδωνοκρουσίες σε όλους τους ναούς αλλά και με νέες αντιδράσεις από το λαό. Η κηδεία του 17χρονου παλικαριού, έγινε το απόγευμα της 23ης Οκτωβρίου, 1931 στην παρουσία χιλιάδων ανθρώπων από όλα τα μέρη της Κύπρου, με μπροστάρη τον Αρχιεπίσκοπο Κύριλλο. Ο τάφος του Ονούφριου Κληρίδη βρίσκεται στο κοιμητήριο του Αγίου Σπυρίδωνα στη Λευκωσία.
