Οταν την Τρίτη βλέπεις το σούπερ κάπ Ευρώπης ανάμεσα σε Μπαρτσελόνα και Σεβίλλη και την επομένη κάθεσε να δείς, σούπερ κάπ Κύπρου ανάμεσα σε ΑΠΟΕΛ και ΑΕΛ καταλαβαίνεις ότι είναι χάσιμο χρόνου για όποιονδήποτε ουδέτερο φίλαθλο εκτός φυσικά απο τους φιλάθλους των δύο ομάδων. 10 χρόνια να έπαιζαν ΑΠΟΕΛ και ΑΕΛ πολύ δύσκολα να έβαζαν γκόλ. Δεν μου άρεσε το παιχνίδι προσωπικά. Ούτε απο πλευράς ΑΠΟΕΛ ούτε και απο πλευράς ΑΕΛ. Καμμία σχέση το παιχνίδι, των δύο αυτών ομάδων, με το παιχνίδι και το θέαμα που προσφέρουν η Ομόνοια και η ΑΕΚ τουλάχιστον απο όσα είδα μέχρι σήμερα. Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι που πρέπει να προσφέρει θέαμα. Θέαμα εχθές δεν υπήρξε. Ούτε ταχύτητα υπήρξε, ούτε φαντασία στο παιχνίδι των παικτών ούτε φάσεις, ούτε τίποτα. Το ότι η ΑΕΛ πήρε την ασπίδα εντάξει είναι κάτι, αλλά όχι σπουδαίο. Και ο Ερμής πέρσι την πήρε οταν είχε κερδίσει το ΑΠΟΕΛ με 2-1. Δεν σου δίνει τίποτα η Ασπίδα. Απλά πιστεύω ότι η ΑΕΛ στο χθεσινό παιχνίδι κατέβηκε για να μετρήσει τις δυνάμεις της και τις αντοχές της, με μια τακτική που θα ακολουθεί και στο πρωτάθλημα απέναντι σε ομάδες που θα μπούν με αξιώσεις και με στόχο τον πρωταθληματισμό. Το ΑΠΟΕΛ θα αντιμετωπίσει μεγάλες δυσκολίες σε ομάδες που θα δίνουν βάρος στην αμυντική τους τακτική κάτι που και χθές φάνηκε καθαρά.
