Ετσι είναι το ποδόσφαιρο. Απρόβλεπτο. Δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να συμβεί σε ένα παιχνίδι. Ξεκινάει το παιχνίδι εχθές στη Λάρνακα με τους καλύτερους οιωνούς για την ΑΕΛ. Καλύτερο ξεκίνημα δεν μπορούσαν να φανταστούν στην ΑΕΛ. Γκόλ, νωρίς, έλεγχο στο παιχνίδι και ευκαιρίες για ενα δεύτερο γκόλ. Ακόμα και όταν ισοφαρίστηκε η ΑΕΛ απο το πουθενά είχε κλασσική ευκαιρία για να ξαναπάρει προβάδισμα στο σκόρ σε 2-1 αλλά η ευκαιρία πέταξε και πριν οι δύο ομάδες κατέβουν στα αποδυτήρια έρχεται και ένα δεύτερο γκόλ απο το ΑΠΟΕΛ και προηγείται με 2-1. Ξεκινάει το δεύτερο ημίχρονο και περίμενες η ΑΕΛ να μπεί φουριόζα για να ισοφαρίσει το παιχνίδι. Συνέβη το αντίθετο όμως και η ΑΕΛ φαινόταν σαν χαμένη μέσα στο γήπεδο με το ΑΠΟΕΛ να κυνηγάει ενα τρίτο γκόλ το οποίο και πέτυχε. Δεν έφτανε αυτό κοτά στο 60΄ήρθε και το τέταρτο γκόλ του ΑΠΟΕΛ και το παιχνίδι έγινε μπουρδέλο. Ενας τερματοφύλακας τροχονόμος και μια άμυνα για τα καρναβάλια δεν ηθελε κι΄αλλα το ΑΠΟΕΛ για να στα συγχωρέσει. Του έφταναν αυτά. Ευθύνες πολλές. στην μη σωστή διαχείριση απο πλευράς ΑΕΛ του αγώνα. Καθυστέρηση στην επανάληψη να διορθώσει κάποιες αδυναμίες ο Χριστοφόρου, το έκανε μετά το 3-1 αλλά με τον Σακέτι ενώ άφησε τον τροχονόμο Φεγκρούς στο παιχνίδι. Το ΑΠΟΕΛ, σαν έμπειρη ομάδα που είναι, αν και με υπηρεσιακούς προπονητές στον πάγκο Σατσιά και Μαντούκα δεν ίδρωσε και πολύ για να κατακτήσει το κύπελλο. Πέρασε κάποιες δύσκολες στιγμές αλλά μέχρις εκεί. Η νίκη του, συντριβή στην ουσία ήρθε πιο εύκολα απ΄ότι την περίμεναν όλοι. Εκλεισε στόματα με τη νίκη του, το ΑΠΟΕΛ και φάνηκε ότι και με ξένους διαιτητές τα καταφέρνει πολύ καλά. Στην ΑΕΛ το έργο του Χριστοφόρου ξεκινάει πάλι απο την αρχή. Να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.
