Ετσι είναι το γαμημένο το ποδόσφαιρο, να μην ξέρει κανένας ποτέ τι θα βγάλει. Εγραψε ο αποδυτηριάκιας προχθές αν μπορεί η ΑΕΛ να πετύχει ότι ο Απόλλωνας στη Μόσχα. Δεν σου το έγραψε τυχαία,αυτό ο αποδυτηριάκιας αλλά κατόπιν αναλύσεως των δύο αντιπάλων, του ΑΠΟΕΛ και της ΑΕΛ. Το πήρα απο δεξιά, απο αριστερά, στα όρθια, στα καθιστά στα πλαγιαστά στα καρεκλάτα, στα ιεραποστολικά, στο τόξο , απο πίσω και απο μπροστά και όλα μου έβγαζαν ότι μπορεί η ΑΕΛ να πετύχει ότι ο Απόλλωνας στη Μόσχα. Αντί να βγεί όμως το 2-4 βγήκε το 4-2. Δεν νομίζω το μυαλό πολλών στο πρώτο μισάωρο να μην έβλεπε κάτι ανάλογο. Μια ομάδα υπήρχε μέσα στο γήπεδο. Η ΑΕΛ. To ΑΠΟΕΛ δύσκολα έφτανε στην περιοχή της ΑΕΛ με εξαίρεση μια κεφαλιά του Λάνινγκ. Τίποτα άλλο. Τι έγινε όμως και μας το έβγαλε ζαβά το 2-4 σε 4-2; Κάτι που ποτέ κανένας δεν μπορεί να υπολογίσει στο ποδόσφαιρο. Την απόδοση κάποιων βασικών παικτών. Δεν μπορούσε να φανταστεί ο αποδυτηριάκιας ότι ο Φεργκρούς αν και πανηγύρι για μένα, θα έκανε όλες τις γκέλες μαζεμένες σε ένα παιχνίδι. Οτι θα ήταν τροχονόμος,με εξαίρεση φυσικά το γκόλ του Ρίσε. Αυτό δεν μπορούσε να στο πεί, ούτε η καλύτερη χαρτορίχτρα ή καφετζού. Δεν απείχε πολύ, το 2-4 απο το 4-2. Ενας Φεργκρούς δρόμος. Οσο για τον Σακέτι αν όσα διάβασα είναι αλήθεια, οτι δεν ήταν καλές οι σχέσεις του με τον Χριστοφόρου, τότε λάθος του Χριστοφόρου που τον έβαλε. Ας έπαιζε καλύτερα με 10 παίκτες.
