Εγραψε χθές ο αποδυτηριάκιας ότι το ποδόσφαιρο βιάσθηκε για μια ακόμα μια φορά. Δεν έγραψα όμως ότι ο βιαμός δεν ήταν μόνον απο την κανονική πόρτα αλλα και απο την πίσω. Ισχυρίστηκα ότι η Ομόνοια νιώθει περισσότερο αδικημένη και φυσικά το ισχυρίζομαι ακόμα. Δίκαιος ο αποδυτηριάκιας και γαργάρες δεν κάνει, ασχετα αν στις πολλές φάσεις φαίνεται να έχει το ΑΠΟΕΛ παράπονα. Καμμία σημασία δεν έχει αυτό. Απολύτως καμμία. Οταν μπαίνεις μέσα στο γήπεδο, να παίξεις μπάλα σε ένα παιχνίδι κρίσιμο που παίζονται πολλά και στο πρώτο 25λεπτο, το κοράκι σε σφάζει χωρίς μπαμπάκι με πέναλτυ να μη σου δίνεται και με αποβολή που την είχε έτοιμη, τότε το έχασες το παιχνίδι. Η ένταση, ο εκνευρισμός, που σου δημιούργησαν αυτές οι φάσεις και την αδικία που ένιωσες δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να παίξεις ήρεμα. Αποκλείεται. Με ψυχολογία ποδοσφαιριστή μιλάει ο αποδυτηριάκας τώρα. Τα υπόλοιπα είναι για κατανάλωση. Αφού μέχρι το 25΄το κοράκι έσφαξε την Ομόνοια, απο κεί και πέρα δεν μπορούσε να την διαλύσει τελείως, γιατί αν εφάρμοζε τους κανονισμούς θα την διέλυε και τότε δεν θα γλύτωνε τα χειρότερα. Να τον πλάκωναν και στο ξύλο, να έμπαιναν και οι φίλαθλοι μέσα και να γινόταν το γήπεδο μπουρδέλο. Απλά είναι τα πράγματα και τα γράφει ο αποδυτηριάκιας για να δεί ο καθένας, πόσο εύκολο είναι απο το γήπεδο να καταλήξει κάποιος ακόμα και στην φυλακή, για ενα εγκληματία διαιτητή. Για έναν βιαστή καλύτερα, που απο το περιθώριο τον έβαλαν σε όλα τα κρίσιμα παιχνίδια. Κανένας φίλαθλος δεν φταίει για τα έκτροπα στα γήπεδα. Οι διαιτησίες φταίνε που οδηγούν τους φιλάθλους στη βία, ενάντια στα συστήματα και στα συμφέροντα που κάποιοι έχουν απο το ποδόσφαιρο. Αλήθειες σου λέει ο αποδυτηριάκιας. Ωμές αλήθειες γιατί αν εφάρμοζε τους κανονισμούς, απο το 25΄και μετά θα την διέλυε την Ομόνοια γι΄αυτό αδίκησε και το ΑΠΟΕΛ και με το δίκιο του βέβαια έχει κάθε λόγο να διαμαρτύρεται. Για να τελειώνουμε με αυτό το θέμα επαγγελματικά ποδοσφαιρικά αυτά, δεν θα γινόταν σε καμμιά σοβαρή χώρα. Εγιναν στην Κύπρο που στερείται κάθε ίχνος σοβαρότητας σε όλους τους τομείς.
