Μελέτησα την αντιαθλητική συμπεριφορά του Σανγκόυ μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Το πρόβλημα με τον Σανγκόυ και με την ανάρμοστη συμπεριφορά του, είναι ιδιόρυθμο. Αυτό το πρόβλημα απο κάπου ξεκινά. Θα έχει μια αρχή. Τι συμπέρασμα που έβγαλε ο αποδυτηριάκιας απο την ανάρμοστη συμπεριφορά του Σανγκόυ, που πάλι στο παιχνίδι με τον ΑΠΟΕΛ αν δεν του χάριζε ο διαιτητής την κίτρινη στα πρώτα στάδια του αγώνα για ενα φάουλ που έπεσε όπως το τούβλο στον αντίπαλο, στο επεισόδιο με τον Χιώτη θα έβλεπε την κόκκινη κάρτα. Επειδή ο παίκτης, μετά την βαρειά του τιμωρία ζήτησε συγνώμη δεν σημαίνει, ότι δεν θα το ξανακάνει. Η ουρά του σκύλου δεν ισιώνει, όπως λέει και ο φιλόσοφος λαός εδώ στην Κύπρο. Τι έβγαλε ο αποδυτηριάκιας απο την μελέτη του; Οτι το πρόβλημα με τον Σανγκόυ ξεκινάει απο το μαρκαρισμά του. Δεν ξέρει να μαρκάρει και όποτε μαρκάρει είναι επικίνδυνο το μαρκαρισμά του για τον αντίπαλο. Δεν ξέρει ούτε θέση να πάρει ούτε τίποτα. Πάει ολόισια επάνω στον αντίπαλο και με χέρια και με πόδια. Οπως το τούβλο, ακριβώς. Απο κεί ξεκινά το πρόβλημα γι μένα τον αποδυτηριάκια, γιατί με το άτσαλο μαρκάρισμά του, κάτι θα του πεί ο αντίπαλος, θα αντιδράσει αυτός, λες και είναι στο χωράφι του του πατέρα του και ειναι γνωστά τα όσα ακολουθούν. Η λύση είναι μία να του απαγορευθεί να πλησιάζει αντίπαλο. Ρητά να του απαγορευθεί. Τώρα, αν του κάνουν φάουλ εκεί τα πράγματα είναι λιγακι διαφορετικά γιατί δύσκολα γίνεται αυτό μιάς και τα αποφεύγει σαν καλός μπαλαδόρος που είναι. Οπότε το πρόβλημα είναι για μένα είναι όταν πάει να μαρκάρει σε φάσεις εντελώς αχρείαστες και καθόλου επικίνδυνες και όχι όταν τον μαρκάρουν. Δεν είναι υπερβολή να πώ ότι μαζί του δεν είσαι ποτέ σίγουρος ότι θα τελειώσεις τον αγώνα με 11 παίκτες.
