Ο αποδυτηριάκιας αυτό που βλέπει εδώ και μια εβδομάδα, απο τη μέρα που ο Τσίπρας κέρδισε τις εκλογές είναι ότι, ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε τέτοια κινητικότητα απο όλους σχετικά με το χρέος της Ελλάδας. Αναλαμβάνει πρωτοβουλία και η Αμερική και θα συζητήσει με τους Γερμαναράδες το χρέος της Ελλάδας. Τέτοια κινητικότητα ποτέ δεν υπήρξε στο παρελθόν. Για να υπάρξει τώρα, σημαίνει ότι κάτι παίζεται. Δεν ξέρω τι βλέπουν οι πολιτικοί αναλυτές, αλλά εγώ αυτό που βλέπω είναι ότι υπάρχει ένας πανικός στη Δύση, άσχετα αν ο Σόιμπλε δεν θέλει να τον φανερώσει και η Μέρκελ. Για να εμπλακούν και οι Αμερικάνοι όμως, κάτι φοβούνται και σε κάτι αποσκοπούν. Φοβούνται κάποιες λανθασμένες ίσως, κινήσεις απο πλευράς Γερμαναράδων που θα αναγκάσει την Ελλάδα να παίξει το άλλο της χαρτί. Το κρυφό. Είπε μια σοβαρή κουβέντα ο Τσίπρας εχθές και δεν ξέρω άν την έλαβε υπόψιν του ο Αναστασιάδης ή ο Γεωργιάδης, ότι η Ευρώπη χρειάζεται τα άκρα της, την Ελλάδα και την Κύπρο. Αυτό είναι μόνο το ένα άκρο, το άλλο θα παιχθεί στο εγγύς μέλλον. Μια πολιτική αλλαγή σε Ιταλία και Ισπανία και με την Λεπέν στην Γαλλία αλλάζουν όλα. Η ιστορία της Ευρώπης και η κυριαρχία, της Γερμανίας τελειώνουν. Απο τα αριστερά τα άκρα και απο τα άκρα δεξιά η Γαλλία θα τους παίξουν με τα εξτρέμ, όπως έπαιζε η Βραζιλία το 1970 στο παγκόσμιο κύπελλο με φούλ επιθετικό σχήμα. Ζέρσον,Ζαρζίνιο, Τοστάο,Πελέ. Ριβελίνο. Ντού απο παντού.
