Εχασε ο Απόλλωνας και είπε αντίο στην Ευρώπη. Το φυσιολογικό αυτό ηταν. Ο Απόλλωνας να πεί αντίο. Ρεαλιστικά και ποδοσφαιρικά μιλάει ο αποδυτηριάκιας. Δεν εδειξε σε κανένα παιχνίδι δυνατότητες ο Απόλλωνας τέτοιες, που να μπορεί κάποιος να πεί, αδικα λέει αντίο στην Ευρώπη. Δεν είναι του επιπέδου, ούτε της Βιγιαρεάλ, ούτε της Γκλάντμπαχ. Ακόμα και την Ζυρίχη την κέρδισε με μεγάλη δόση τύχης και αντε εχθές να επαιρνε μια ισοπαλία, αν ολα του πήγαιναν καλά. Το θέμα δεν είναι αυτό ομως για τον αποδυτηριάκια αν εχει 3 βαθμούς,η, αν είχε 4, δηλαδή, να επαιρνε εχθές μια ισοπαλία με απόλυτα σωστή διαιτησία. Το θέμα είναι και κανένας δεν το είπε μέχρι τώρα οτι, οι 4αρες και οι 5άρες που δέχθηκε απο Βιγιαρεάλ και Γκλάντμπαχ τον εφεραν πολύ πίσω. Στα πέτρινα χρόνια. Τότε που πήγαινε στην Ευρώπη και τα φόρτωνε τα γκόλ σε σακούλες. Αυτό είναι το θέμα για τον αποδυτηριάκια. Η επιστροφή στα πέτρινα χρόνια. Μπροστά στην Βιγιαρεάλ και την Γκλάντμπαχ ο Απόλλωνας ηταν ομαδούλα Γ΄κατηγορίας. Τώρα αν θα κέρδιζε στη Ζυρίχη και θα μπορούσε να ελπίζει σε πρόκριση, αν κέρδιζε την Βιγιαρεάλ και αν οι Ισπανοί παρουσιάζονταν αδιάφοροι αυτά είναι για τις εφημερίδες να γεμίζουν τις σελίδες και οχι για τον αποδυτηριάκια. Γιατί και η γιαγιά μου αν είχε αρχίδια θα ηταν παππούς. Με τα αν δεν προχωράς. Ηταν η πιο αδύνατη ομάδα του ομίλου και πήρε αυτό που της αξιζε. Μεταξύ μας ούτε και ο Αντόνε εδωσε σημασία στα παιχνίδια αυτά,ειδικά με την Γκλάντμπαχ μέσα στη Λευκωσία που κατέβασε την ομάδα με πολλές εφεδρείες. Ασχετα αν εχθές σε κάθε φάση διαμαρτυρόταν για να κερδίσει τις εντυπώσεις. Ακόμα και στην περίπτωση του Γκίε που επεσε μόνος του διαμαρτυρόταν. Ο αποδυτηριάκιας λέει, αυτά που δεν μπορεί να σου πεί κανένας. Αν ο Απόλλωνας ηθελε να ελπίζει σε πρόκριση, θα επαιζε κομπλέ να κερδίσει την Γκλάντπαχ στη Λευκωσία και οχι με τις εφεδρείες, τα πιτσιρίκια που ναι μεν μπορεί να εχουν μέλλον αλλά για τέτοια παιχνίδια είναι ακόμα μικροί. Οσο για το Αποέλ, που ακόμα ελπίζει θα τα πούμε οταν θα ερθει η ωρα. Δικαίωμα στην ελπίδα εχουν ολοι.
